بررسی تأثیر دارو بر سرعت حرکت ارتودنتیک دندان ها (قسمت دوم: مدیاتورهای داروهای دیگر)

ملکول های تولید شده در انواع بافت های درگیر بیماری یا داروها و مواد غذایی که توسط بیمار به طور مرتب مصرف می شود، از طریق جریان خون به بافت های پارادنتال که به طور مکانیکی تحت استرس قرار دارند رسیده و بر روی سلول های هدف تأثیر می گذارد. اثر ترکیبی نیروهای مکانیکی و یک یا تعداد بیشتری از این عوامل می تواند بازدارنده، افزاینده یا کمک کننده باشد. هدف این مطالعه بیان کردن مکانیسم عملکرد و تأثیرات بعضی از داروهای مصرفی بر روی ریمادلینگ بافت و حرکت ارتودنسی دندان ها بود. یک بررسی مروری درباره اثرات داروها و مکمل های خوراکی روی سرعت تجربی حرکت دندان ها با استفاده از منبع اطلاعاتی (cochrane library , embase, medline) از سال 1980 تا 2013 صورت گرفت. تعداد 63 مقاله بررسی شد که 34 مورد آن که در رابطه با مسکن ها و هورمون ها در قسمت اول این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند و 29 مقاله باقی مانده در این مطالعه مورد ارزیابی قرارگرفتند. اما تفسیر و ترجمه آن ها به علت تنوع در طراحی عملی و مقدار نیروی اعمال شده در حین حرکت دندان ها و رژیم دارویی محدود شد. ویتامین d3 می تواند سبب تسریع حرکات دندانی گردد و کلسیم غذایی و فلوراید به نظر می رسد باعث کاهش حرکت می شود. بیس فسفونات اثر بازدارنده قوی در حرکات دندانی دارد همچنین افزایش حرکت ارتودنتیک دندان به واسطه نیکوتین و نتیریک اکساید محتمل به نظر می رسد. همه داروهای بررسی شده علاوه بر تأثیرات درمانی دارای عوارض جانبی بوده که احتمالاً بر روی سلول های هدف با نیروهای ارتودنسی تأثیر می گذارد. بنابراین توجه ارتودنتیست به تاریخچه مصرف داروی بیماران، قبل و یا در طول دوره درمان ارتودنسی امری ضروری به نظر می رسد. بعد از معلوم شدن داروهای مصرفی برای مشخص کردن اثرات بالقوه آن ها بر نتیجه مکانوتراپی باید تأثیرات و عوارض جانبی آن ها بر روی سیستم بافت ها مورد بررسی قرار گیرند.